Ko‘pchilik sayohat chog‘ida eng go‘zal joylarga tashrif buyurishni yaxshi ko‘radi. Ammo Yer yuzida nafaqat sayyohlarni, balki olimlarni ham qiziqtirib qo‘yuvchi bir-biridan sirli maskanlar mavjud. Ularning ayrimlari bilan quyida tanishish mumkin.

Geyzer Flay, AQSh.

Ushbu ajoyib ko‘rinishga ega maskan inson aralashuvi bilan hosil bo‘lgan. 1916-yilda quduq qazilganidan so‘ng suvda eriydigan minerallarda g‘ayritabiiy landshaft paydo bo‘lgan. Geyzerning devorlari esa o‘sishda davom etmoqda.

Salar de Uyuni, Boliviya.

Dunyodagi eng yirik sho‘r botqoq. Ushbu qurigan ko‘l o‘zining yorqin oq tuzli tekisliklari va tosh shakllari bilan mashhur. Noyabrdan martgacha yomg‘irli mavsum hisoblanadi. Yog‘ingarchilik natijasida ko‘lning tuz qobig‘i ulkan oynaga aylanadi.

Lensoys-Maranensis, Braziliya.

Hudud balandligi 40 metr bo‘lgan ulkan qum tepaliklari bilan qoplangan. Yomg‘irli mavsumda suv tepaliklar orasida to‘planib, ajoyib ko‘rinishni hosil qiladi. Natijada oq qumlar orasida yashil va ko‘k ko‘llarning o‘ziga xos manzarasini tomosha qilish mumkin.

Pamukkale, Turkiya.

“Paxta qal’asi” deb nomlanuvchi ajoyib manzara Turkiyada joylashgan. Ushbu hududga har yili minglab sayyohlar tashrif buyuradi. U yerda kaskad shaklida shakllangan suv tepaliklari manzarasiga guvoh bo‘lish mumkin.

Yorqin plyaj, Maldiv orollari.

Maldiv orollarida joylashgan yorqin plyaj nafaqat kunduzi, balki tunda ham ajoyib ko‘rinishga ega. Dengiz va suv harakatlari tufayli ushbu manzarani tomosha qilib to‘ymaslik mumkin.

Natron ko‘li, Tanzaniya.

Mikroorganizmlarning hayotiy faoliyati natijasida suv yiliga bir necha marta qizg‘ish va pushti ranglarga o‘zgaradi. Bu yerda tuz va ishqorning konsentratsiyasi shunchalik balandki, tasodifan suvga tushgan hayvonlar va qushlar o‘lishi ham mumkin.

Moyeraki toshlari, Yangi Zelandiya.

Ulkan toshlar joylashgan ushbu hududga baliqchilar qishlog‘ining nomi berilgan. Plyaj bo‘ylab yuzlab sirli ulkan toshlarni ko‘rish mumkin. Ba’zilarining yuzasi mutlaqo silliq, boshqalar notekis.

Grand Prismatik Spring, AQSh.

Buloqning yorqin ranglari uning cheti bo‘ylab minerallarga boy suv bilan mavjud bo‘lgan bakteriyalarning hayotiy faoliyatidir. Bakteriyalarning rangi yashildan qizilgacha o‘zgarib turadi. Buloqning markazidagi suv yuqori harorat tufayli toza hisoblanadi.

Xillier ko‘li, Avstraliya.

Suvning pushti rangining sababi sho‘rlanish va ko‘lda yashovchi o‘ziga xos mikroorganizmlardir. Ammo bu nazariya tasdiqlanmagan. Keyinchalik olib borilgan tadqiqotlarga ko‘ra, suv o‘tlari va boshqa organizmlar borligi suvga pushti rang berishi aniqlangan.

Rishat, Mavritaniya.

Taxminlarga ko‘ra, ushbu manzaraning sababi katta meteoritning ta’siri bo‘lishi mumkin. Ba’zi olimlar esa hududni eroziya natijasida paydo bo‘lgan, deb qaraydi.

Gigantlar ko‘prigi, Shimoliy Irlandiya.

O‘zaro joylashgan olti burchakli toshlar ajoyib ladshaftni hosil qilgan. Manzara qadimiy vulqon faoliyatining natijasi ham bo‘lishi mumkin. Chiqib ketish joylari esa lava oqimi tufayli paydo bo‘lgan.

Syudad-Enkantada bog‘i, Ispaniya.

Bog‘ning hududi 20 kvadrat kilometrni tashkil etadi. Landshaft asosan ming yillik iqlim va boshqa tabiiy omillar ta’sirida o‘ta g‘alati va g‘ayrioddiy shakllarga ega bo‘lgan yumshoq cho‘kindi ohaktoshlardan iborat.

Kristal G‘or, Meksika.

G‘or yuz ming yillar davomida minerallarning issiq eritmasi bilan to‘lgan. Ushbu g‘orda dunyodagi eng yirik kristallar tabiiy ravishda paydo bo‘ladi.

Kliluk ko‘li, Kanada. 

Bu yerdagi suv mineral tuzlar bilan to‘yingan va magniy sulgat, kalsiy, natriy, kumush va titanning eng yuqori konsentratsiyasiga ega. Suv omborida minerallarning zichligi yuqori bo‘lganligi sababli faqat mikroorganizmlar omon qoladi.

Iblis minorasi, AQSh.

Ushbu tosh qoyasini eslatuvchi minora qadimgi vulqon og‘zida muzlagan eritma hisoblanadi. Minora poydevori esa eroziya natijasida paydo bo‘lgan.

Raqsga tushuvchi o‘rmon, Rossiya.

Bu kabi o‘zgarishlarning sababi g‘ozlar qarag‘aylarga zararli ta’sir o‘tkazadi. Yosh daraxtning kurtaklari yeyilganidan so‘ng novdalar o‘z-o‘zidan o‘sish jarayonidan deformatsiyalanadi.