San’at uzoq vaqtdan buyon muzey va galereyalar doirasidan chetga chiqdi. Odamlar endi uni kundalik ishlarda, atrof-muhit va hatto tasodifan telefonda olingan suratlardan ham topadi. Go‘zallik — ko‘rganning ko‘zida, deb aytishlari bejizga emas. Uyg‘onish davri rasmlariga o‘xshash kadrlar ham bu haqiqatni tasdiqlaydi.

Chiroyli surat uchun nima kerak? Chiroq yorug‘ida uxlayotgan bitta qo‘zichoq kifoya.

Yorug‘likka yo‘l.

Omadli kadr — qarshimizda go‘yoki mohir rassomning ijodi borga o‘xshaydi.

Qalay ustasi Uyg‘onish davridagi surat kabi ko‘rinadi.

“Do‘stim XV asrdagi insonga osongina aylanishini angladim”.

Muallif sehrli kadrni — tabiat hamda odamlarning tinchligi va osoyishtaligini suratga olishga muvaffaq bo‘ldi.

“Do‘stim borligimni sezgach, chalg‘idi va men tomon asta boqdi”.

Fil va odamning do‘stligi tasvirlangan surat hamma narsada go‘zal.

Bunday quyosh botishini uzoq tomosha qilish mumkin.

“Rafiqam shamollab qolishni ham haddan tashqari bo‘rttirib yuboradi”.

Barbekyuda ajoyib yorug‘lik.

Keksa odam shunchaki qo‘ng‘iroq qilmoqda, lekin u ko‘rgazmadagi rasmga o‘xshaydi.

San’at asarini yaratish jarayoni natijaning o‘zidan kam emas.

Tasodifiy yo‘lovchi, tasodifiy kadr va “tasodifiy Renessans”.

Qanday qilib nonni san’at asariga aylantirish mumkin? Shunchaki novvoyni suratga oling.

San’at asari bitta chiroq va to‘g‘ri rakurs bilan yaratilishi mumkin.

Kinoning sehri hatto kadr ortida ham yo‘qolmaydi.